Cebulica syberyjska (Scilla siberica)

Napisano przez

Opis: Ta cebulowa bylina tworzy wiosną drobne, delikatne kwiaty, które w pąkach przypominają dzwoneczki, a po rozwinięciu gwiazdki. S. siberica w ogrodach należy do najczęściej uprawianych cebulic.  Z jednej cebulki wyrastają od 2 do 4 liści oraz od 1 do 3 pędów kwiatostanowych o wysokości 15-20 cm. W marcu-kwietniu pojawiają się na nich niebieskie kwiaty. Rośliny posadzone pod krzewami tworzą efektowne, szafirowe kobierce. Cebulice syberyjskie stanowią wiosenną ozdobę skalniaków;  można je uprawiać w pojemnikach.

Wymagania: Cebulice najlepiej czują się na lekko zacienionych stanowiskach pod drzewami lub krzewami. Dobrze rosną w przepuszczalnej, próchnicznej i żyznej glebie. Wiosną podłoże powinno być wilgotne, nigdy podmokłe. Cebule sadzimy na początku jesieni na głębokość 5-7 cm.

Rozmnażanie: Łatwe przez odejmowanie cebulek przybyszowych lub przez wysiew nasion. Siewki cebulicy syberyjskiej zakwitają po 3 latach. Młode cebulice  szybko się rozrastają, Rośliny rozsiewają się także same.

Szkodniki i choroby: Czarnobrązowe plamy gnilne na cebulach mogą wywołać grzyby z rodzaju Fusarium
(fuzarioza).