Opis: gatunek paproci należący do rodziny Onocleaceae. Te piękne, wilgociolubne rośliny w kraju podlegają ścisłej ochronie. Ich część nadziemna zanika na zimę. Liście pióropusznika są lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi. Żywozielone liście płonne otaczają pęki liści zarodnionośnych, które późnym latem brązowieją i utrzymują się ponad rok. Polecane do dużych, cienistych ogrodów. Często spotykane są na cmentarzach. Wys. 1,5 m, szer. 1 m.
Uprawa i pielęgnacja: Najlepiej rośnie w półcieniu, w wilgotnej, próchnicznej glebie. Pióropusznik strusi toleruje jednak silny cień, konkurencję korzeni drzew i wyjałowioną glebę. Wytwarza ekspansywne kłącza. Sadzić je należy z dala od roślin o słabym systemie korzeniowym.
Rozmnażanie: Z zarodników lub odciętych fragmentów, zawierających zawiązek nowej rośliny.
Szkodniki i choroby: Dla paproci gruntowych najgroźniejsze szkodniki to ślimaki i krocionogi. Przedrośla porażane są czasami przez rdzę lub grzyby.