Ostrożeń warzywny (Cirsium oleraceum)

Opis: syn. czarcie żebro. Jest to wysoka kolczasta roślina z bladymi, żółtobiałymi kwiatami. Kwiatostany w formie koszyczków zawierają wyłącznie kwiaty rurkowate. Kwitną od lipca do września. Liście są kolczaste ale miękkie, nie kłujące. Dolne liście obejmujące łodygę są pierzastosieczne o łatkach ząbkowanych. Kwiaty tego ostrożenia są wyjątkowo często odwiedzane przez motyle i pszczoły. W ich kwiatostanach rozwijają się małe motyle i muchy. Roślina może służyć w ogrodach rustykalnych, dzikich jako obiekt do obserwacji entomologicznych. Na Syberii ostrożeń warzywny był spożywany jako warzywo. Wysokość rośliny 40-120 cm.

Uprawa i pielęgnacja: C. oleraceum to typowa roślina łąk torfowych i bardzo mokrych łąk nad brzegami rzek. Ostrożeń tworzy często duże skupiska wraz z wiązówką błotną. W dużych ogrodach naturalistycznych może być sadzony na mokrych stanowiskach, glebie torfowej do gliniastej z dużą zawartością zawartością żyznej próchnicy, w pełnym słońcu.

Rozmnażanie: Przez wysiew nasion wczesną wiosną. Wysiewa się także sam i może stać się w małych ogrodach uciążliwym chwastem. Aby temu zapobiec należy usuwać kwiaty z dojrzałymi nasionami.

Szkodniki i choroby: Zazwyczaj brak.